P. Bezpieczeństwa

WYKAZ PROCEDUR BEZPIECZEŃSTWA FUNKCJONUJĄCYCH

W PRZEDSZKLU PUBLICZNYM NR 33 W SZCZECINIE

1. Procedury postępowania w przypadku nieszczęśliwego wypadku dziecka.

2. Regulamin wycieczek.

3. Procedura korzystania z ogrodu przedszkolnego.

4. Procedura bezpiecznego użytkowania sprzętu sportowego.

5. Procedura postępowania w przypadku wystąpienia u dzieci objawów choroby.

6. Zasady funkcjonowania w sytuacjach kryzysowych (zdrowotnych).

7. Procedury postępowania nauczyciela z dzieckiem sprawiającym trudności wychowawcze lub edukacyjne.

8. Procedura wspierania rozwoju dziecka nadpobudliwego.

9. Ogólna procedura postępowania w sytuacji kryzysowej.

10. Procedura postępowania w przypadku zagrożenia terrorystycznego:

a). w razie wtargnięcia napastników do obiektu

b). użycia broni palnej na terenie przedszkola

11. Procedura awaryjna w przypadku skażenia chemicznego.

12. Procedura awaryjna w przypadku pożaru.

13. Procedura awaryjna w przypadku niebezpiecznej sytuacji w bezpośrednim

sąsiedztwie przedszkola.

14. Procedura awaryjna w przypadku agresywnego intruza lub złodzieja na terenie placówki.

15. Instrukcja postępowania w przypadku otrzymania przesyłki niewiadomego pochodzenia.

16. Procedury postępowania w przypadku zgłoszenia informacji o podłożeniu lub znalezieniu ładunku wybuchowego w budynku PP - 33 w Szczecinie.

Wszystkie procedury wyeksponowano do zapoznania się

w szatni przedszkola oraz na stronie internetowej naszej placówki. (ZAMIESZCZONE PONIŻEJ)

POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIESZCZĘŚLIWEGO WYPADKU DZIECKA

W PRZEDSZKOLU PUBLICZNYM NR 33 W SZCZECINIE

Załącznik nr 1 do „Procedur bezpieczeństwa dzieci podczas pobytu w PP- 33 w Szczecinie”

Nauczyciel powinien podjąć następujące kroki:

1) Zapewnić opiekę i udzielić dziecku doraźnej pomocy medycznej;

2) Powiadomić dyrektora placówki i rodziców/ prawnych opiekunów dziecka o nieszczęśliwym wypadku;

3) Jeśli zachodzi konieczność wezwać pogotowie ratunkowe;

4) Sporządzić notatkę służbową, opisując przebieg zdarzenia.

W razie wypadku powodującego ciężkie uszkodzenie ciała, wypadku zbiorowego lub śmiertelnego, dyrektor podejmuje następujące kroki:

1) Zapewnia natychmiastową pomoc i opiekę poszkodowanemu dziecku;

2) Zawiadamia o wypadku rodziców dziecka, inspektora bhp, Wydział Oświaty UM Szczecin, Prokuraturę lub Policję, Kuratorium Oświaty w Szczecinie oraz Radę Rodziców;

3) Zabezpiecza miejsce wypadku;

4) Powołuje zespół powypadkowy, który ustala okoliczności i przyczyny wypadku i sporządza protokół powypadkowy;

5) Zatwierdza protokół podpisany przez zespół powypadkowy, doręcza niezwłocznie rodzicom i poucza ich o sposobie i trybie odwołania;

6) Doręcza niezwłocznie protokół do PIP;

7) W przypadku zbiorowego zatrucia pokarmowego, powiadamia się Powiatową Stację Sanitarno- Epidemiologiczną w Szczecinie.

Szczegółowy tryb postępowania opisany jest w „Regulaminie w razie zaistnienia wypadku ucznia w szkole”, znajdującego się w dokumentacja BHP.

REGULAMIN WYCIECZEK

W PRZEDSZKOLU PUBLICZNYM NR 33

Załącznik nr 2 do „Procedur bezpieczeństwa dzieci podczas pobytu w PP- 33 w Szczecinie”

ZAŁOŻENIA OGÓLNE

Przez wycieczkę należy rozumieć wyjście z dziećmi poza teren przedszkola.
Każde wyjście z dziećmi nauczyciel ma obowiązek zgłosić dyrektorowi przedszkola najpóźniej w dniu poprzedzającym wycieczkę.
Organizatorem wycieczek jest Przedszkole Publiczne nr 33 w Szczecinie przy współpracy z Radą Rodziców.
W organizowaniu wycieczki przedszkole może współpracować z podmiotami,które zajmują się krajoznawstwem i turystyką.
Organizację i program wycieczki dostosowuje się do wieku, zainteresowań i potrzeb dzieci, ich stanu zdrowia, sprawności fizycznej, stopnia przygotowania i umiejętności.
Przewidywane formy wyjść z dziećmi:
krótkie wycieczki jako zajęcia uzupełniające program nauczania;
wycieczki i imprezy krajoznawczo– turystyczne.
Uczestnicy wycieczek to: dzieci wszystkich grup wiekowych lub (w zależności od charakteru wycieczki, spaceru) tylko dzieci z grup najstarszych; opiekunowie ( wg obowiązujących przepisów). W przypadku dzieci do 10 roku życia liczba uczestników pozostających pod opieką jednego wychowawcy nie może przekraczać 15 osób, a podczas korzystania ze środków komunikacji opieka musi być nasilona w zależności od odległości i wieku wychowanków. Jeśli wycieczka odbywa się poza miejscowość będącą siedzibą przedszkola minimum jeden opiekun powinien przypadać na 10 dzieci.
Koszty wycieczki pokrywa organizator oraz Rodzice lub Rada Rodziców.
Wyżywienie podczas wycieczki zapewnia organizator.
Krótkie wycieczki jako zajęcia uzupełniające program nauczania są dokumentowane w dzienniku zajęć przedszkola, a wycieczki i imprezy krajoznawczo– turystyczne dodatkowo w „Karcie wycieczki”.
Karta wycieczki (imprezy), którą zatwierdza dyrektor przedszkola, zawiera: program wycieczki, liczbę uczestników, imię i nazwisko kierownika wycieczki oraz liczbę opiekunów, a także „oświadczenie – zobowiązanie kierownika i opiekunów do przestrzegania przepisów dotyczących zasad bezpieczeństwa na wycieczkach i imprezach dla dzieci podpisane przez każdego opiekuna wycieczki. Wzór karty stanowi załącznik do niniejszego regulaminu.
Udział dzieci w wycieczkach i imprezach krajoznawczo – turystycznych wymaga zgody rodziców lub prawnych opiekunów.
Uczestnicy wycieczek są ubezpieczeni od następstw nieszczęśliwych wypadków.
Organizując wycieczki:

· zapoznajemy dzieci z miejscem i celem wycieczki, ukierunkowując ich obserwacje;

· sprawdzamy stan zdrowia i umiejętności dzieci wymagane podczas wycieczki;

· nie dopuszczamy do nadmiernego zmęczenia fizycznego;

przestrzegamy norm kulturalnego zachowania się wobec współuczestników;
przestrzegamy wspólnie wypracowanych reguł zapewniających bezpieczeństwo, współdziałanie i przyjemny nastrój;
dbamy o właściwy dobór ubioru dzieci do warunków atmosferycznych;
zapewniamy pełne bezpieczeństwo, zapewniając dzieciom „kontrolowane poczucie swobody”;
zapewniamy właściwą organizację w celu osiągnięcia zamierzonych celów edukacyjnych;
upowszechniamy różnorodne formy aktywnego wypoczynku.
Niniejszy regulamin stosuje się do wszystkich form wycieczek.

ZADANIA DYREKTORA

1) Czuwa nad prawidłową organizacją wycieczki.

2) Wyznacza kierownika wycieczki.

3) Gromadzi dokumentację wycieczki ( karta wycieczki, oświadczenia opiekunów).

4) Dysponuje środkami finansowymi przeznaczonymi na organizację wycieczki, a po jej zakończeniu dokonuje rozliczenia.

5) Odpowiada za bezpieczny transport i wyżywienie.

ZADANIA KIEROWNIKA WYCIECZKI

Kierownikiem wycieczki jest pracownik pedagogiczny przedszkola lub inna wyznaczona przez dyrektora osoba dorosła posiadająca odpowiednie przygotowanie.

1) Podejmuje wszystkie decyzje podczas wycieczki i ponosi za nie odpowiedzialność.

2) Opracowuje program wycieczki.

3) Opracowuje regulamin i zapoznaje z nim wszystkich uczestników.

4) Zapewnia warunki do pełnej realizacji programu wycieczki oraz sprawuje nadzór w tym zakresie.

5) Zapoznaje uczestników z zasadami bezpieczeństwa oraz zapewnia warunki do ich przestrzegania.

6) Określa zadania opiekuna w zakresie realizacji programu wycieczki, zapewnienia opieki i bezpieczeństwa uczestnikom wycieczki.

7) Nadzoruje zaopatrzenie uczestników wycieczki w odpowiedni sprzęt oraz w apteczkę pierwszej pomocy.

8) Dokonuje podziału zadań wśród uczestników.

9) Dokonuje podsumowania i oceny wycieczki po jej zakończeniu.

ZADANIA OPIEKUNA WYCIECZKI

Opiekunami wycieczki są nauczyciele i pracownicy obsługi przedszkola lub w uzgodnieniu z dyrektorem rodzice dzieci biorących udział w wycieczce.

1) Uzyskuje od rodziców pisemne wyrażenie zgody na uczestnictwo dziecka w wycieczce.

2) Sporządza listę uczestników wycieczki i zabiera ją ze sobą.

3) Sprawuje opiekę nad powierzonymi mu dziećmi.

4) Współdziała z kierownikiem w zakresie realizacji programu wycieczki.

5) Sprawuje nadzór nad przestrzeganiem regulaminu przez dzieci, ze szczególnym uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa.

6) Zobowiązany jest sprawdzać stan liczbowy uczestników przed wyruszeniem z każdego miejsca pobytu, w czasie zwiedzania, przejazdu oraz po przybyciu do punktu docelowego.

7) Nadzoruje wykonanie zadań i poleceń przydzielonych dzieciom.

8) Wykonuje inne zadania zlecone przez kierownika wycieczki.

ZADANIA DZIECI – UCZESTNIKÓW WYCIECZKI

1) Dzieci starsze biorą czynny udział w przygotowaniach do wycieczki.

2) Przestrzegają zawartych umów z opiekunami.

3) Rodzice i dzieci sygnalizują stosunkowo wcześnie potrzeby i dolegliwości związane np. z jazdą autokarem.

4) Reagują na umówione sygnały, np. podczas zbiórek.

5) Przestrzegają zasad prawidłowego zachowania się np. w miejscach publicznych.

6) Życzliwie i ufnie odnoszą się do opiekunów.

7) Dzieci starsze pomagają młodszym i słabszym.

8) Pamiętają o zachowaniu porządku i ustalonym przez opiekunów miejscu na odpadki.

9) Przestrzegają ustalonych zasad bezpieczeństwa i dyscypliny.

10)Sygnalizują opiekunowi potrzeby fizjologiczne.

11)Uczestnikowi wycieczki – dziecku – nie wolno:

zabierać własnego prowiantu, napojów, słodyczy, zabawek bez zgody opiekuna;
niszczyć środowiska przyrodniczego, zrywać roślin itp.;
oddalać się od grupy bez zgody opiekuna.

ZASADY BEZPIECZEŃSTWA PODCZAS WYCIECZEK I SPACERÓW

ZASADY OGÓLNE

1. Osobami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo przedszkolaków podczas wycieczek są: kierownik oraz opiekunowie grup. Zasada ta dotyczy także rodziców wspomagających organizatora w zapewnieniu opieki. Opieka ma charakter ciągły.

2. Miejscem zbiórki przedszkolaków (rozpoczynającym i kończącym wycieczkę) jest teren przedszkola. Przedszkolaki udają się do domów wyłącznie pod opieką rodziców.

3. W trakcie przygotowań do wycieczki jej kierownik powinien zapoznać uczestników z zasadami bezpieczeństwa obowiązującymi podczas wyjazdu i warunkami ich przestrzegania.

4. Zabronione jest prowadzenie wycieczek z dziećmi podczas burzy ,śnieżycy i gołoledzi.

5. Długość trasy i tempo przemieszczania się należy dostosować do wydolności najsłabszego uczestnika każdej wycieczki.

6. W razie gwałtownego załamania się warunków pogodowych, należy wycieczkę odwołać.

7. W sytuacji kiedy podczas wycieczki, któryś z jej uczestników ulegnie nieszczęśliwemu wypadkowi wdraża się procedurę powypadkową.

WYCIECZKI AUTOKAROWE

Autokar musi być oznakowany WYCIECZKA/PRZEWÓZ DZIECI.
Kierujący pojazdem jest zobowiązany włączyć światła awaryjne podczas wsiadania.
Kierowca musi posiadać potwierdzenie sprawności technicznej pojazdu, apteczkę pierwszej pomocy i gaśnicę.
Opiekun musi przebywać ze swoją grupą w pojeździe.
Ilość uczestników wycieczki nie może przekraczać ilości miejsc siedzących w pojeździe.
Przejście w autokarze musi być wolne.
Opiekunowie zajmują miejsca przy drzwiach oraz w części środkowej autokaru.
Uczniowie sprawiający trudności wychowawcze oraz źle znoszący podróż siedzą przy opiekunach.
Należy zabronić w czasie przejazdu spacerowania po autokarze, podnoszenia się ze swoich miejsc, siedzenia tyłem, na oparciu oraz jedzenia.
Bagaż uczestników powinien być umieszczony w bagażniku i na półkach.
Przerwy dla zapewnienia odpoczynku i załatwienia potrzeb fizjologicznych należy organizować tylko na terenie specjalnych parkingów.
Jeżeli przejazd przekracza 4 godziny należy zaplanować 40 minutową przerwę na posiłek.
W czasie postoju należy zabronić wchodzenia na jezdnię i jej przekraczania.
Po każdym postoju organizator sprawdza obecność uczestników.
Opiekunowie dbają o ład i porządek w autokarze.
Kierownik wycieczki dysponuje apteczką pierwszej pomocy.

PRZEJAZDY POCIĄGAMI

Opiekun musi przebywać z grupą w wagonie, nie wolno rozdzielać grupy na dwa lub więcej wagonów, w tym celu wskazane jest dokonywanie wcześniejszej rezerwacji miejsc lub przedziałów.
Zasady rozmieszczania uczniów i bagażu oraz zapewnienie środków pierwszej pomocy - jak w przypadku przejazdu autokarem.
Należy zabronić dzieciom opuszczania wagonu i wychylania się przez okna.
W czasie postoju pociągu uczestnicy wycieczki powinni znajdować się na swoich miejscach siedzących.
Bilety na przejazd wraz z zaświadczeniem o przejeździe grupowym oraz legitymacje uczestników powinien posiadać kierownik wycieczki.

ZASADY ORGANIZACJI WYCIECZKI PIESZEJ

W trakcie pieszego poruszania się z grupą w terenie miejskim opiekunowie powinni tak podzielić obowiązki, by jeden z nich znajdował się na czele grupy i kierował nią, a drugi idąc na końcu zamykał ją.
Opiekun zamykający grupę nie może dopuścić, by któreś z dzieci pozostało za nim.
Obaj opiekunowie powinni poruszać się w granicach wzajemnego kontaktu wzrokowego, aby zapobiec zbytniemu rozciągnięciu grupy.
Prowadzenie grup po ulicach, drogach i terenach publicznych powinno odbywać się zgodnie z przepisami ruchu drogowego (Ustawy Kodeks drogowy – Prawo o ruchu drogowym – Rozdział 2 „Ruch pieszych”, art. 11-14. )
Szczególną ostrożność należy zachować przy przechodzeniu z grupą przez jezdnię, należy pamiętać, że przechodzenie powinno odbyć się w taki sposób, aby cała grupa przekroczyła jezdnię razem.
Grupa porusza się po chodniku, po drodze dla pieszych lub po poboczu, a jeśli nie ma pobocza, po jezdni, ale pod warunkiem zajmowania miejsca jak najbliżej jej krawędzi i ustępowania miejsca nadjeżdżającemu pojazdowi.
Grupa idąc po poboczu lub jezdni korzysta z lewej strony drogi.
Dzieci mogą iść w kolumnie tylko dwójkami pod nadzorem osób dorosłych, długość kolumny nie może przekraczać 50 m, odległość między kolumnami powinna wynosić minimum 100 m.
Wskazane jest, aby wszyscy uczestnicy byli wyposażeni w elementy odblaskowe.
W przypadku korzystania ze środków komunikacji miejskiej należy zadbać, by wszyscy uczestnicy wycieczki:
• znajdowali się w jednym pojeździe lub w jednej jego części;
• znali nazwę przystanku, na którym grupa będzie wysiadać;
• znali orientacyjny czas przejazdu lub ilość przystanków do przejechania;
• posiadali ważne bilety na przejazd.

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Sprawy nieuregulowanie niniejszymi zasadami rozstrzyga się na podstawie Statutu Przedszkola oraz innych przepisów wyższego rzędu.

PROCEDURY BEZPIECZEŃSTWA DZIECI PODCZAS POBYTU

W PRZEDSZKOLU PUBLICZNYM NR 33 W SZCZECINIE

ZASADY SPRAWOWANIA OPIEKI NAD DZIEĆMI W CZASIE ZAJĘĆ W PRZEDSZKOLU ORAZ W CZASIE ZAJĘĆ POZA PRZEDSZKOLEM

1) Dzieci przebywające w przedszkolu znajdują się pod opieką nauczycielki, która organizuje im zabawy, zajęcia dydaktyczno – wychowawcze zgodnie z programem i planem zajęć.

2) Dzieci uczestniczące w zajęciach dodatkowych, wychodzących poza podstawę programową, znajdują się pod opieką osoby prowadzącej te zajęcia.

3) Nauczycielka jest w pełni odpowiedzialna za bezpieczeństwo powierzonych jej dzieci, zapewnia dzieciom pełne poczucie bezpieczeństwa, zarówno pod względem fizycznym jak i psychicznym.

4) Każdorazowo nauczycielka kontroluje miejsca przebywania dzieci (sale zajęć, szatnia, łazienka, plac zabaw) oraz sprzęt, pomoce i inne narzędzia.

5) Od pierwszych dni pobytu dzieci w przedszkolu uczy się je bezpiecznego poruszania się na terenie przedszkola, wdraża zasady zachowania i postępowania, korzystania ze sprzętu i narzędzi terenowych zgodnie z zasadami bezpieczeństwa.

6) Nauczycielka opuszcza oddział dzieci w momencie przyjścia drugiej nauczycielki, informuje ją o wszystkich sprawach dotyczących wychowanków.

7) Nauczycielka może opuścić dzieci w sytuacji nagłej tylko wtedy, gdy zapewni w tym czasie opiekę upoważnionej osoby nad powierzonymi jej dziećmi.

8) Obowiązkiem nauczyciela jest udzielanie natychmiastowej pomocy dziecku w sytuacji gdy ta pomoc jest niezbędna, powiadomienie dyrekcji oraz rodziców o zaistniałym wypadku lub zaobserwowanych u dziecka niepokojących symptomach.

9) Nauczycielka grupy sprawuje opiekę nad dziećmi przy współpracy woźnej oddziałowej, a w grupie najmłodszej – dodatkowo – pomocy nauczyciela.

10) W przypadkach nagłych wszystkie działania pracowników przedszkola bez względu na zakres ich czynności służbowych w pierwszej kolejności skierowane są na zapewnienie bezpieczeństwa dzieciom.

11) W przedszkolu nie mogą być stosowane wobec wychowanków żadne zabiegi lekarskie poza udzieleniem pomocy w nagłych wypadkach.

12) Wychowankowie na życzenie rodziców mogą być ubezpieczeni od następstw nieszczęśliwych wypadków. Ubezpieczenia dzieci dokonuje Rada Rodziców.

13) Obowiązkiem wszystkich pracowników jest znajomość i przestrzeganie przepisów bhp, ppoż., przepisów ruchu drogowego, zasad udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej oraz niniejszych procedur.

14) Przedszkole wyposażone jest w apteczki dostępne w każdej grupie, zaopatrzone w środki i instrukcje niezbędne do udzielenia pierwszej pomocy.

15) O każdym wypadku powiadamia się niezwłocznie:

· pogotowie ratunkowe (w razie potrzeby);

· dyrektora przedszkola lub jego zastępcę;

· rodziców (opiekunów) dziecka.

16) W przedszkolu opracowano procedurę powypadkową (zał. nr 1).

17) Rodzice mają obowiązek udzielania pełnej informacji o sytuacji zdrowotnej dziecka, mającej wpływ na jego bezpieczeństwo i prawidłowe funkcjonowanie w grupie.

18) Każde wyjście z grupą poza teren przedszkola odnotowuje się w dzienniku zajęć.

19) W przedszkolu funkcjonuje „Regulamin spacerów i wycieczek” (zał. nr 2).

WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA I HIGIENY BUDYNKU PRZEDSZKOLA I PRZYLEGŁEGO TERENU

1) Budynek Przedszkola, przyległy teren i urządzenia odpowiadają ogólnym warunkom bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisom przeciwpożarowym.

2) Ogród przedszkolny jest ogrodzony, a jego konstrukcja jest w pełni bezpieczna.

3) Wszelkie otwory kanalizacyjne, studzienki są trwale zabezpieczone;

4) Wszystkie sprzęty na placu zabaw podlegają okresowym przeglądom, naprawom, konserwacjom lub koniecznej eliminacji, posiadają odpowiednie certyfikaty.

5) Przy wyjściu na plac zabaw umieszczona jest tablica informacyjna określająca zasady bezpiecznego użytkowania urządzeń.

6) Za przygotowanie powierzchni ogrodu pod względem bezpieczeństwa odpowiedzialny jest robotnik do prac lekkich zatrudniony w przedszkolu.

7) Co najmniej raz w roku przeprowadzana jest kontrola stanu bezpieczeństwa budynku i ogrodu przedszkolnego.

III

ZASADY KORZYSTANIA Z PRZEDSZKOLNEGO PLACU ZABAW

1) W przedszkolu została wdrożona i wyeksponowane przed wyjściem na podwórko przedszkolne „Procedura korzystania z ogrodu przedszkolnego” (zał. nr 3).

2) Z pobytu na podwórku obowiązkowo korzystają wszystkie dzieci uczęszczające do przedszkola.

3) Nauczycielki przed każdym wyjściem przypominają dzieciom zasady bezpiecznej zabawy i bezpiecznego korzystania ze sprzętu rekreacyjnego.

4) W celu bezpiecznej zabawy dzieci są pouczane, że należy zgłaszać nauczycielce o zauważonym niebezpieczeństwie np. uszkodzenie sprzętu.

5) Wyjścia i powroty dzieci z toalety sygnalizowane są nauczycielce, a pobyt w toalecie nadzorowany jest przez pracownika dyżurującego w szatni.

6) Zbiórki przed powrotem do przedszkola odbywają się po uprzednim sprzątnięciu zabawek z placu oraz dokładnym sprawdzeniu stanu liczbowego grupy.

7) Podczas zabawy na podwórku przedszkolnym nauczyciele znajdują się w różnych miejscach podwórka, aby móc czuwać nad bezpieczną zabawą wszystkich dzieci i zapobiegać samowolnemu oddalaniu się dzieci z podwórka.

PRZESTRZEGANIE ZASAD BEZPIECZEŃSTWA

PRZEZ PRACOWNIKÓW PRZEDSZKOLA

1) Troska o pełne bezpieczeństwo wychowanków to priorytet wszelkich działań pracowników pedagogicznych i niepedagogicznych.

2) W przedszkolu wdrożono procedury postępowania w sytuacjach zagrożenia.

3) Przedszkole współpracuje w zakresie zapobiegania i eliminowania zagrożeń z instytucjami i stowarzyszeniami działającymi na rzecz ochrony

praw dziecka.

4) Przedszkole pozostaje zamknięte w godzinach między porą przyprowadzania a odbioru dzieci, wszystkie osoby wychodzące z przedszkola w tym czasie mają obowiązek zgłoszenia wyjścia pracownikowi przedszkola w celu zamknięcia za nimi drzwi wejściowych.

5) Wszyscy pracownicy są zobowiązani do ustawicznego kontrolowania zamknięcia drzwi w ciągu dnia.

6) W czasie przyprowadzania i odbioru dzieci z placówki w szatni dyżuruje wyznaczony pracownik.

7) Pracownicy grup kończący pracę w danym dniu są zobowiązani do sprawdzenia zamknięcia okien i drzwi, zakręcenia kranów i przykręcenia termoregulatorów w poszczególnych salach.

8) Pracownik dyżurujący, który zamyka przedszkole sprawdza zamknięcie okien, wszystkich wyjść ewaluacyjnych, załącza elektroniczny nadzór i zamyka drzwi wejściowe na wszystkie trzy zamki.

9) Na koniec pracy przedszkola zamykana jest także brama wjazdowa oraz furtka przed wejściem.

10) W razie takiej potrzeby na wniosek dyrektora policja sprawuje wzmożony nadzór nad terenem przedszkola, zagrożonym aktami wandalizmu.

11) Na teren przedszkola nie wpuszcza się osób z zewnątrz. Pracownicy dokonują sprawdzenia każdej wchodzącej i wychodzącej osoby.

12) Osoby przychodzące do przedszkola poza godzinami przyprowadzania i odbioru dzieci (rodzice, osoby współpracujące z przedszkolem) umawiają się wcześniej z nauczycielem grupy, zgłaszają wejście i wyjście z placówki dyżurującemu pracownikowi oraz wpisują się do książki wejść.

13) Członkowie rodzin i znajomi pracowników mają możliwość w wyjątkowych sytuacjach krótkiego z nimi kontaktu na terenie „małej” szatni.

14) Pracownicy przebywają na terenie przedszkola wyłącznie w godzinach swojej pracy oraz w czasie wykonywania zadań zleconych przez dyrektora przedszkola.

ZASADY PRZYPROWADZANIA I ODBIORU DZIECKA

PRZEZ RODZICÓW/ OPIEKUNÓW

1) Pobyt dzieci w przedszkolu ustalony jest w godzinach 6.30– 17.oo, przy czym dziecko nie powinno przebywać w przedszkolu dłużej niż 9 - 10 godzin dziennie.

2) Rodzice/ prawni opiekunowie przestrzegają godzin przyprowadzania i odbierania dziecka z przedszkola.

3) Przyprowadzanie i odbieranie dziecka z przedszkola może się odbywać przez rodziców lub prawnych opiekunów bądź przez upoważnioną przez nich osobę zapewniającą dziecku pełne bezpieczeństwo.

4) Dzieci są przyprowadzane do przedszkola od godz. 6.30. Obowiązuje zasada, że rodzice rozebrane dziecko wprowadzają do dyżurnego oddziału, zgłaszając jego wejście lub oddają pod opiekę osoby zatrudnionej w przedszkolu, wtedy też odpowiedzialność za bezpieczeństwo dziecka przejmuje przedszkole.

5) W szczególnych przypadkach przyprowadzenia dziecka po godzinie 9⁰⁰ należy wprowadzić je do grupy i poinformować nauczyciela o jego obecności, a wychodząc poprosić pracownika przedszkola o zamknięcie drzwi wejściowych.

6) Dzieci są odbierane z oddziałów za pośrednictwem domofonów. Rodzic/ prawny opiekun ma obowiązek odebrania dziecka do godziny 17⁰⁰.

7) Osoba odbierająca dziecko z przedszkola przejmuje odpowiedzialność za jego bezpieczeństwo w momencie wywołania dziecka i przywitania się z nim.

8) Dziecko może być przyprowadzane i odbierane przez inne osoby zapewniające mu pełne bezpieczeństwo, upoważnione na piśmie przez jego rodziców/ prawnych opiekunów. Osoby te nie mogą wzbudzać obaw co do zapewnienia dziecku bezpieczeństwa w drodze do przedszkola i z przedszkola do domu.

9) Upoważnienie powinno zawierać imię i nazwisko, numer i serię dowodu osobistego osoby wskazanej przez rodziców.

10) Rodzice przejmują odpowiedzialność prawną za bezpieczeństwo dziecka odbieranego z przedszkola przez upoważnioną przez nich osobę.

11) Upoważnienie powinno być podpisane w obecności nauczyciela lub dyrektora.

12) Upoważnienia, o których mowa przechowywane są w dokumentacji grupowej i są skuteczne przez cały rok szkolny.

13) Upoważnienia jednorazowe zawierają te same elementy, co upoważnienia okresowe i powinny być potwierdzane osobiście lub telefonicznie przez rodziców/ prawnych opiekunów przed odbiorem dziecka z przedszkola.

14) Osoba upoważniona do odbioru dziecka jest przez pracownika przedszkola legitymowana z dowodu osobistego.

15) W nagłej sytuacji, gdy rodzic telefonicznie informuje o odbiorze dziecka przez osobę nieupoważnioną, nauczyciel weryfikuje daną informację poprzez wykonanie telefonu do rodzica w celu potwierdzenia danych.

16) W przypadku zgłoszenia się po dziecko osoby nieupoważnionej do odbioru lub wzbudzającej obawy co do zapewnienia dziecku bezpieczeństwa w drodze z przedszkola do domu nauczyciel ma obowiązek:

nie wydawać dziecka;
niezwłocznie powiadomić dyrektora przedszkola lub jego zastępcę;
powiadomić o tym fakcie rodziców/ opiekunów prawnych (innego dorosłego członka rodziny), bądź inną osobę upoważnioną i wezwać do niezwłocznego odebrania dziecka z przedszkola;
w przypadku przedłużającej się nieobecności rodziców/ opiekunów prawnych lub odmowy odebrania dziecka dyrektor może się zwrócić do Policji o ustalenie miejsca pobytu rodziców/ opiekunów prawnych, rozeznanie sytuacji rodzinnej i domowej i wspólnie z Policją podejmuje decyzję dotyczącą dalszego postępowania z dzieckiem (odprowadzenie do domu, zabranie do pogotowia opiekuńczego);
sporządzić notatkę służbową z zaistniałego zdarzenia po zakończeniu działań interwencyjnych i przekazać ją dyrektorowi;
przeprowadzić rozmowy wyjaśniające z rodzicami i zobowiązać ich do przestrzegania obowiązków rodziców określonych w statucie przedszkola, przypominając o konsekwencjach;
w przypadku powtarzających się sytuacji nauczyciel może rozpoznać sytuację domową i rodzinną dziecka i jeżeli zachodzi taka konieczność powiadomić o tym policję (specjalistę ds. nieletnich) celem dalszego rozeznania sytuacji i powiadomienia sądu rodzinnego.

17) Życzenie dotyczące nie odbierania dziecka przez jednego z rodziców musi być poświadczone przez odpowiednie orzeczenie sądowe

18) W przypadku nieodebrania dziecka z przedszkola w godzinach pracy placówki nauczyciel zobowiązany jest:

· powiadomić telefonicznie rodziców/ prawnych opiekunów o zaistniałym fakcie;

· w przypadku, gdy pod wskazanymi numerami telefonów nie można uzyskać informacji o miejscu pobytu rodziców, nauczycielka oczekuje z dzieckiem w placówce jedną godzinę;

· po upływie tego czasu powiadamia się Policję o niemożności skontaktowania się z rodzicami;

· dalsze decyzje dotyczące zapewnienia dziecku opieki podejmowane są w uzgodnieniu ze stosownymi organami prawnymi;

· sporządzić notatkę służbową z zaistniałego zdarzenia po zakończeniu działań interwencyjnych i przekazać ją dyrektorowi;

· przeprowadzić rozmowy wyjaśniające z rodzicami i zobowiązać ich do przestrzegania obowiązków rodziców określonych w statucie przedszkola, przypominając o konsekwencjach.

19) W przypadku powtarzających się spóźnień po dziecko dyrektor powiadamia o tym pisemnie Policję (specjalistę do spraw nieletnich) lub Sąd Rejonowy (Wydział ds. Rodzinnych). W uzasadnionych przypadkach Rada Pedagogiczna może podjąć decyzję o skreśleniu dziecka z listy uczęszczających do przedszkola.

20) W przypadku nieodebrania dziecka po upływie czasu pracy przedszkola naliczana jest opłata, której wysokość reguluje umowa zawarta między rodzicami/ prawnymi opiekunami dziecka, a Gminą Miasto Szczecin – przedszkolem reprezentowanym przez dyrektora.

21) Rodzice mają obowiązek natychmiastowego odbioru dziecka w przypadku zgłoszenia przez przedszkole choroby lub wypadku dziecka.

22) Rodzice są zobowiązani do udostępnienia i systematycznej aktualizacji numerów telefonów umożliwiających natychmiastowy z nimi kontakt.

PROCEDURA POSTĘPOWANIA NAUCZYCIELA

Z DZIECKIEM SPRAWIAJĄCYM TRUDNOŚCI

WYCHOWAWCZE LUB EDUKACYJNE

1. Nauczyciel ma obowiązek przeprowadzenia diagnozy sytuacji dziecka w momencie pojawienia się trudności wychowawczych – pogłębiona obserwacja dziecka, przegląd istniejącej dokumentacji dziecka (karta zapisu do przedszkola, karta informacyjna o dziecku, opinie i orzeczenia psychologiczne i medyczne).

2. Nauczyciel podejmuje działania wychowawcze zmierzające do eliminacji trudności i rozwiązania problemów dziecka:

prowadzi rozmowy z dzieckiem
wymienia spostrzeżenia z drugim nauczycielem pracującym w danej grupie, wspólnie z nim ustala plan działania i opracowuje go w terminie jednego miesiąca od momentu dostrzeżenia problemu
zgłasza problem dyrektorowi przedszkola, ewentualnie przekazuje wniosek o objęcie dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną.

3. Nauczyciel informuje rodziców o trudnościach wychowawczych lub edukacyjnych ich dziecka oraz zapoznaje ich z planem działań lub zakresem pomocy psychologiczno-pedagogicznej, jaka będzie dziecku udzielana. Rodzice pisemnie potwierdzają fakt zapoznania się z planem działań wychowawczych lub edukacyjnych. Jednocześnie zobowiązują się do rzetelnej współpracy.

4. Nauczyciel wspomaga rodziców w pracy z dzieckiem poprzez :

a) wskazanie odpowiadającej problemowi literatury,

b) przekazywanie propozycji zabaw i ćwiczeń,

c) dostarczanie wiedzy o instytucjach wspomagających rodzinę.

5. Na najbliższym posiedzeniu Rady Pedagogicznej nauczyciel szczegółowo zapoznaje członków rady o zaistniałym problemie i przedstawia podjęte działania.

6. Nauczyciel pracuje z dzieckiem według opracowanego programu, włącza do współpracy specjalistów zatrudnionych w przedszkolu.

7. Adekwatnie do rozpoznanych przyczyn organizowanie pomocy dzieciom w celu przezwyciężenia trudności: dostosowanie form, metod pracy i wymagań do zaleceń psychologa lub opinii lub orzeczenia PP- P:

a) praca indywidualna z dzieckiem,

b) indywidualizacja zadań stawianych dziecku,

c) ścisła współpraca z rodzicami.

8. W realizacji w/w. zadań współpracują:

a) nauczyciele wychowawcy,

b) psycholog,

c) rodzice (prawni opiekunowie) dziecka.

9. Nauczyciel na bieżąco informuje rodziców o przebiegu pracy z dzieckiem.

10. Kierując się dobrem dziecka w przypadku pojawiających się problemów rozwojowych i braku współpracy, dyrektor przeprowadza w obecności nauczycieli grupy rozmowę z rodzicami i sporządza z tego spotkania notatkę służbową.

11. Wszelkie sygnały na temat zachowania dziecka kierowane do nauczyciela muszą zostać odnotowane w zeszycie współpracy z rodzicami.

12. W sytuacji, kiedy dziecko w dalszym ciągu stwarza problemy wychowawcze a rodzic nie wykazuje należytej współpracy z wychowawcą, dyrektor przedszkola może skierować wniosek do Sądu Rodzinnego, w celu wglądu w sytuację rodzinną dziecka.

PROCEDURA WSPIERANIA ROZWOJU

DZIECKA NADPOBUDLIWEGO

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej to nadmierna pobudliwość układu nerwowego, na ogół objawiająca się przez nadruchliwość, wzmożoną pobudliwość emocjonalną i/lub specyficzne zaburzenia w sferze poznawczej. Inaczej mówiąc to odmienna praca mózgu, która uniemożliwia dziecku kontrolowanie swoich zachowań, a więc także kontrolowanie uwagi i ruchów. Jest stałą cechą dziecka, która może zmieniać się w miarę jak ono dorasta.

Wyróżnić można trzy charakterystyczne dla nadpobudliwości grupy objawów:

nasilone zaburzenia uwagi – niemożność jej skoncentrowania (sfera poznawcza),
nadmierna impulsywność (sfera emocjonalna),
nadmierna ruchliwość (sfera ruchowa).

Postępowanie nauczyciela wobec dziecka nadpobudliwego:

ustalanie stałych i jednoznacznych zasad, przypominanie dziecku bowiązujących zasadach oraz konsekwentne ich respektowanie,
stwarzanie dziecku „uporządkowanego świata”,
stosowanie krótkich, czytelnych komunikatów,
szukanie konstruktywnych form rozładowania nadruchliwości,
częste chwalenie dziecka, zauważanie drobnych sukcesów,
prowadzenie „zeszytu korespondencji” z rodzicami,
niekaranie dziecka za objawy niezależne od niego,
przygotowywanie dziecka na nową sytuację i ustalenie nieprzekraczalnych zasad,
rozkładanie trudniejszych zadań na etapy, dzielenie dłuższych poleceń na części,
dostosowanie tempa pracy do możliwości dziecka,
stosowanie przerw, zabaw ruchowych,
docenianie trudu włożonego w pracę dziecka nadpobudliwego,
stosowanie metod wyciszających, relaksujących.

Przedszkole zapewnia dzieciom nadpobudliwym:

zindywidualizowaną pracę w toku zajęć,
możliwość uczestniczenia w zajęciach indywidualnych.

Rodzicom dziecka nadpobudliwego przedszkole oferuje:

stałą i systematyczną współpracę z wychowawcą, celem ustalenia wspólnych kierunków pracy z dzieckiem (wspólny front działania dom przedszkole),
literaturę tematyczną.

Nauczyciele uczniów nadpobudliwych mają możliwość:

udziału w szkoleniach dotyczących pracy z dzieckiem nadpobudliwym,
konsultacji ze specjalistami z PPP celem uzyskania wskazówek i zaleceń do pracy z dzieckiem.

PROCEDURA POSTĘPOWANIA

W SYTUACJI ZAGROŻENIA TERRORYSTYCZNEGO

1. W razie wtargnięcia napastników do obiektu

a) Każdy pracownik powinien:

poddać się woli napastników- wykonywać ściśle ich polecenia
starać się zwrócić uwagę napastnikom, że mają do czynienia z ludźmi, z dziećmi
pytać się o pozwolenie w momencie, gdy chce się zwrócić do dzieci z jakimś poleceniem
zapamiętać szczegóły dotyczące porywaczy i otoczenia
starać się uspokoić dzieci – zapanować w miarę nad własnymi emocjami.

b) W chwili podjęcia działań zmierzających do uwolnienia, wykonywać polecenia grupy antyterrorystycznej.

c) Po zakończeniu akcji: nauczyciel powinien sprawdzić obecność dzieci celem upewnienia się, czy wszyscy opuścili budynek- o braku któregokolwiek dziecka poinformować policję.

2. Użycia broni palnej na terenie przedszkola

a) W sytuacji bezpośredniego kontaktu z napastnikami nauczyciel powinien:

nakazać dzieciom położyć się na podłodze
starać się uspokoić dzieci
jeżeli terroryści wydają polecenia, dopilnować , aby dzieci wykonywały je spokojnie.

b) Każdy !!! pracownik, który ma możliwość zatelefonowania powinien zadzwoń po numer alarmowy: 997 lub 112.

c) Po opanowaniu sytuacji: Dyrektor lub inna osoba zastępująca Dyrektora powinna upewnić się o liczbie osób poszkodowanych i sprawdzić, czy strzały z broni palnej nie spowodowały innego zagrożenia (np. pożaru). Następnie powinna zadzwonić lub wyznaczyć osobę, która zadzwoni pod jeden z numerów alarmowych.

d) Dyrektor Przedszkola (osoba zastępująca Dyrektora) powinien:

udzielić pierwszej pomocy najbardziej potrzebującym
w przypadku, gdy ostrzał spowodował inne zagrożenie podejmować odpowiednie do sytuacji działania
zapewnić osobom uczestniczącym w zdarzeniu pomoc psychologiczną.

PROCEDURA AWARYJNA

W PRZYPADKU SKAŻENIA CHEMICZNEGO

Jeśli dojdzie do skażenia chemicznego, osobą odpowiedzialną jest Dyrektor lub inna osoba zastępująca Dyrektora, która powiadamia służby ratownicze próbując określić rodzaj środka.
Służby ratownicze ( Straż Pożarna, Policja) mogą zarządzić ewakuację przedszkola.
Jeśli to konieczne, dyrektor wprowadza Procedurę Ewakuacji.
Każdy związek chemiczny, który może zagrozić dzieciom wewnątrz budynku z całą pewnością zagrozi im również na zewnątrz. Jeśli czas jest krytycznym czynnikiem, konieczna może się okazać ewakuacja. W takiej sytuacji kierunek ewakuacji powinien przecinać kierunek wiatru. Nigdy w takiej sytuacji nie przeprowadza się ewakuacji z wiatrem ani pod wiatr.
Dyrektor powiadamia Organ Prowadzący i Kuratorium Oświaty.
Nauczyciele podają nazwiska brakujących dzieci dyrektorowi przedszkola.
Dyrektor, zgłasza Straży Pożarnej i Policji nazwiska dzieci lub pracowników, których miejsca pobytu nie da się ustalić.
Dopóki zagrożenie nie minie i straż pożarna lub policja nie ogłosi, że niebezpieczeństwo zostało zażegnane, nie wolno dzieciom ani pracownikom powrócić do budynku ani na teren przedszkola.
Po powrocie do przedszkola dokładnie należy wywietrzyć wszystkie pomieszczenia, otwierając wszystkie okna i drzwi.

PROCEDURA AWARYJNA

W PRZYPADKU POŻARU

Pożar w budynku przedszkola

1) Natychmiast uruchomić procedurę Ewakuacji.

2) Powiadomić komendę Straży Pożarnej.

3) Powiadomić komendę Policji.

4) Zorganizować gaszenie ognia do czasu przyjazdu Straży Pożarnej. (To zadanie powinno być wykonywane wyłącznie przez przeszkolone osoby. Nie wolno ryzykować zdrowia i życia pracowników. Zalecana jest ewakuacja).

5) Upewnić się należy, że wszystkie drogi dojazdowe są wolne dla pojazdów Straży Pożarnej.

6) Nauczyciele zgłaszają nazwiska brakujących dzieci Dyrektorowi przedszkola.

7) Dyrektor , zgłasza Straży Pożarnej i Policji nazwiska dzieci lub pracowników, których miejsca pobytu nie da się ustalić.

8) Dyrektor powiadamia zarządcę budynku o pożarze i o uszkodzeniach lub podejrzeniu uszkodzeń instalacji.

9) Dyrektor powiadamia Organ Prowadzący i Kuratorium Oświaty.

10) Dyrektor nie pozwala dzieciom ani pracownikom powrócić do budynku, dopóki Straż Pożarna lub Policja nie ogłosi, że zagrożenie minęło.

Ogień w pobliżu przedszkola

1) Pracownik, który zauważy ogień w pobliżu przedszkola informuje o tym Dyrektora.

2) Dyrektor ma za zadanie ocenić konieczność uruchomienia jakiejkolwiek akcji. Jeśli nie ma takiej potrzeby, nie przerywa zajęć w salach. Powiadamia Straż Pożarną.

3) Jeśli ogień zagraża przedszkolu, przeprowadza działania od 1 do 10 z powyższej procedury.

PROCEDURA AWARYJNA

W PRZYPADKU AGRESYWNEGO INTRUZA

LUB ZŁODZIEJA NA TERENIE PLACÓWKI

Jeśli pracownik przedszkola zauważy podejrzaną osobę (agresywną) na terenie przedszkola powiadamia dyrektora przedszkola lub osobę zastępującą Dyrektora.
Jeśli Dyrektora nie ma w placówce osoba zastępująca go dzwoni do Dyrektora a następnie dzwoni na telefony alarmowe na numer 997 lub 112, powiadamia Policję o zaistniałej sytuacji i poprosi o wsparcie.
Nauczyciele zamykają drzwi do sal dziecięcych.

4. Dyrektor powiadamia Organ Prowadzący o zaistniałej sytuacji.

5. Jeżeli Policja nie zaleci inaczej, wszyscy pracownicy utrzymują dzieci w zamkniętych salach zabaw do odwołania.

6. Nauczyciel nadzoruje sytuację w sali.

7. Należy podjąć wszelkie działania, mające na celu uchronienie dzieci i pracowników przed agresywnym intruzem.

8. Dyrektor w rozmowie z intruzem powinien wysyłać prawidłowe sygnały niewerbalne:

Ø nie zbliżać się nadmiernie (zdenerwowana lub wystraszona osoba może poczuć się zagrożona przez kogoś, kto stoi zbyt blisko), utrzymuj dystans od 0,5m do 1m.

Ø unikać wpatrywania się w intruza, niebezpiecznych sygnałów takich, jak zaciśnięte pięści i podniesiony głos

Ø unikać oznak zdenerwowania

Ø pozostać przy nim do przyjazdu Policji lub Straży Miejskiej.

PROCEDURA AWARYJNA

W PRZYPADKU NIEBEZPIECZNEJ SYTUACJI

W BEZPOŚREDNIM SĄSIEDZTWIE PRZEDSZKOLA

Jeśli pracownik przedszkola zauważy niebezpieczną sytuację w bezpośrednim sąsiedztwie przedszkola powiadamia Dyrektora przedszkola lub osobę zastępującą.
Jeśli Dyrektora nie ma w placówce osoba zastępująca go lub dzwoni do Dyrektora a następnie dzwoni na telefony alarmowe na numer 997 lub 112 i powiadamia Policję o zaistniałej sytuacji i prosząc o wsparcie.
Po otrzymaniu ostrzeżenia, pracownicy zamykają i zabezpieczają wszystkie drzwi zewnętrzne oraz okna.
Nauczyciele zamykają drzwi do sal dziecięcych.
Nauczyciel nadzoruje sytuację w grupie.
W salach, które są wyposażone w rolety należy je zaciągnąć.
Należy podjąć wszelkie działania, mające na celu uchronienie dzieci
i pracowników przed zranieniem odłamkami szkła, gdyby doszło do wybicia okien.
W obliczu zagrożenia wszystkie dzieci znajdujące się na zewnątrz budynku powinny powrócić do sal.
Dyrektor lub osoba wyznaczona przez niego prowadzi dokładny zapis zdarzeń, rozmów i podjętych działań wraz z czasem ich wystąpienia.
Pracownicy obsługi przygotowują apteczki pierwszej pomocy.
Dyrektor współpracuje ze służbami porządkowymi w celu wyeliminowania zagrożenia.
Po zniwelowaniu niebezpiecznej sytuacji Dyrektor wydaje polecenie powrotu do normalnych zajęć.

ZDROWIE

ZASADY POSTĘPOWANIA W SYTUACJACH KRYZYSOWYCH

Wypadek

1. Udzielić dziecku pomocy (zgodnie z zasadami omówionymi w Procedurze postępowania w sytuacji zaistnienia wypadku ucznia w czasie zajęć) i odizolować je w razie potrzeby.

2. Powiadomić dyrektora przedszkola, a w razie jego nieobecności – osobę go zastępującą.

3. W razie konieczności wezwać pogotowie ratunkowe (dyrektor lub nauczyciel udzielający pierwszej pomocy).

4. Powiadomić rodziców dziecka.

5. Obserwować dziecko w sposób szczególny, jeśli pozostaje pod opieką przedszkola.

6. Zawsze używać rękawiczek jednorazowych.

7. Zabezpieczyć miejsce wypadku, jeśli to konieczne.

Zranienia

1. Przemyć ranę przegotowaną wodą.

2. Zabezpieczyć plastrem lub bandażem.

3. Gdy występuje krwawienie, tamować je przez przyłożenie jałowego opatrunku bezpośrednio na ranę i uciśnięcie go.

4. Unieruchomić uszkodzoną część ciała (kończyny) – zmniejsza to krwawienie i ból.

5. Zabezpieczyć oderwane lub amputowane części ciała. Uszkodzone części ciała należy przybandażować.

6. Jeżeli w ranie są widoczne narządy wewnętrzne, np. jelita, nie wolno odprowadzać ich do jamy brzusznej, można jedynie przykryć je jałową, wilgotną gazą.

7. Jeżeli w ranie widoczne są wbite w nią ciała obce, np. nóż, pręt, nie wolno ich wyjmować ze względu na ryzyko krwotoku.

8. W przypadku ran zamkniętych ucisnąć i schłodzić uszkodzone miejsca (przyłożyć lód lub polewać zimną wodą), unieść uszkodzoną część ciała, unieruchomić.

Złamania, skręcenia i zwichnięcia

1. Usunąć odzież znad miejsca uszkodzenia.

2. Jeśli są obecne rany, przykryć je jałowym opatrunkiem.

3. Jeśli występuje krwawienie, zatamować je.

4. Unieruchomić uszkodzoną kończynę w pozycji, w jakiej się znajduje. Przy złamaniach unieruchamia się dwa sąsiadujące stawy, a przy uszkodzeniu stawu – staw i sąsiadujące kości; palce zawsze muszą być widoczne (kontrola ukrwienia); jeśli złamana jest kończyna górna, można ją unieruchomić, mocując do tułowia; jeśli złamana jest kończyna dolna, można ją unieruchomić z drugą kończyną dolną.

Urazy kręgosłupa

1. Unieruchomić głowę i szyję oraz tułów.

2. Ocenić funkcje życiowe – oddech tętno, jeśli wymagana jest resuscytacja – udrożnienie dróg oddechowych poprzez wysunięcie żuchwy.

3. Jeśli poszkodowany nie wymaga innych działań, nie należy go poruszać do czasu przyjazdu pogotowia ratunkowego.

4. Jeśli poszkodowany musi być przeniesiony, jest to możliwe po uprzednim unieruchomieniu głowy, szyi i tułowia.

Krwotok zewnętrzny

1. Ocenić stan poszkodowanego: świadomości, oddechu, tętna.

2. Nałożyć jałowy opatrunek i ucisnąć miejsce krwawienia.

3. Umocować opatrunek bandażem; kontynuować ucisk do ustania krwawienia.

4. Jeśli opatrunek przesiąka krwią – dołożyć kolejne warstwy.

5. Jeśli krwawienie nadal nie ustaje, unieść krwawiącą kończynę, nie zwalniając ucisku.

6. Unieruchomić krwawiącą kończynę.

7. Jeśli powyższe zawodzi, ucisnąć tętnicę powyżej miejsca krwawienia.

8. W ostateczności stosować opaskę uciskową – należy ją stosować raczej w bardzo ciężkich przypadkach, np. przy amputacjach lub zmiażdżeniach (nie wolno zakładać opaski uciskowej na kończyny poniżej łokci lub kolan oraz na tułowiu; nie można jej poluźniać po założeniu, założoną opaskę należy opisać hasłem „opaska uciskowa” oraz podać godzinę jej założenia).

Krwotok wewnętrzny

1. Ocenić stan poszkodowanego – świadomości, oddechu, tętna.

2. Zbadać poszkodowanego i ustalić rozpoznanie.

3. Przy krwawieniu wewnątrz kończyn – unieruchomić je.

4. Ułożyć poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej(z lekko uniesionymi nogami).

5. Okryć poszkodowanego.

6. Kontrolować parametry życiowe.

7. Nie podawać poszkodowanemu niczego doustnie.

Krwotok z nosa

1. Posadzić dziecko, uspokoić, pochylić do przodu.

2. Ucisnąć skrzydełka nosa do ustania krwotoku.

3. Przyłożyć zimny opatrunek bezpośrednio na nos i na szyję w miejscu przebiegu dużych naczyń.

Ciało obce w oku

1. Pod powieką dolną:

a. Poprosić poszkodowanego, aby patrzył w górę.

b. Odciągnąć powiekę palcami jednej ręki, a drugą ręką delikatnie pocierać, za pomocą kawałka miękkiej chusteczki, wnętrze powieki w kierunku do nosa.

2. Pod powieką górną:

a. Poprosić poszkodowanego, aby patrzył w dół.

b. Uchwycić palcami jednej ręki górną powiekę za rzęsy, naciągnąć ją w dół, nad dolną powiekę, po czym puścić ją i pozwolić jej powrócić do pozycji wyjściowej (w ten sposób istnieje szansa, że rzęsy dolnej powieki oczyszczą wnętrze powieki górnej).

3. Gdy ostre ciała (np. opiłki metalu) tkwią w powiece, nie usuwamy ich, ale bandażujemy obie gałki oczne i transportujemy chorego do lekarza.

4. Obie gałki oczne powinny pozostać w bezruchu.

5. Nie stosować żadnych maści lub kropli do oczu.

Obrażenia chemiczne oczu

1. Zabezpieczyć ręce przed poparzeniem (nałożyć gumowe rękawice).

2. Poszkodowanego położyć na płaskiej powierzchni, głowę odwrócić w stronę oparzonej gałki ocznej (gdy obie są oparzone – przemywać na przemian).

3. Ochronić zdrowe oko (przykryć opatrunkiem).

4. Rozszerzyć palcami powieki chorego oka, a potem je przemywać. Przy oparzeniu wapnem najpierw usunąć grudki wapna.

5. Wlewać wodę do oka od strony nosa w kierunku skroni przez ok. 20 minut.

6. W miarę możliwości poszkodowany powinien poruszać gałką oczną.

7. Widoczne uszkodzenia tkanek osuszyć gazikami.

8. Obandażować oczy i pozostawić w bezruchu.

9. Zapewnić transport do lekarza, do tego czasu opiekować się poszkodowanym.

Zadławienia

1. Nakłonić poszkodowanego do kaszlu.

2. Uderzyć 5 razy w okolicę między łopatkami.

3. Wykonać 5 razy uciśnięcie nadbrzusza. Ratownik staje z tyłu poszkodowanego, obejmuje go rękoma, kładąc jedną pięść na nadbrzuszu (pod mostkiem), a drugą ręką chwytając pięść pierwszej. Wykonuje silne w kierunku górno-tylnym. Z uwagi na możliwość utraty przytomności przez poszkodowanego ratownik powinien go asekurować – wstawić stopę między stopy poszkodowanego i oprzeć poszkodowanego o swoje biodro.

4. Powtarzać punkt 2 i 3 do momentu udrożnienia dróg oddechowych lub utraty przytomności przez poszkodowanego.

5. Jeżeli poszkodowany jest nieprzytomny, wezwać pomoc.

6. Udrożnić drogi oddechowe. Wykonanie: stań z boku poszkodowanego, odegnij głowę ku tyłowi, kładąc rękę na czole poszkodowanego, i unieś żuchwę dwoma palcami drugiej ręki.

7. Wykonać 2 wdechy i skontrolować rezultaty – obserwacja wychyleń klatki piersiowej.

8. Repozycja głowy – powtórzyć punkt 3 w celu eliminacji wcześniejszego błędu ratownika.

9. Ponownie wykonać dwa wdechy i skontrolować rezultaty – obserwacja wychyleń klatki piersiowej.

10. 5 uciśnięć nadbrzusza – ratownik klęka nad poszkodowanym, kładzie część dłoniową nadgarstka na nadbrzuszu poszkodowanego, drugą opiera na pierwszej i wykonuje silne uciśnięcia w kierunku głowy i grzbietu poszkodowanego.

Porażenie prądem

1. Usunąć przyczynę, która spowodowała porażenie prądem.

2. Przede wszystkim należy wyłączyć źródło prądu i jeśli jest to niemożliwe – odciągnąć poszkodowanego za pomocą nieprzewodzących materiałów (np. kawałka suchego drewna

lub drążka izolacyjnego). Ratownik musi też zadbać o własne bezpieczeństwo i uważać, aby samemu nie zostać porażonym.

3. Ocenić objawy życiowe i – jeśli to konieczne – rozpocząć resuscytację. Gdyby masaż serca był nie możliwy

4. Z powodu sztywności klatki piersiowej należy wykonywać sztuczne oddychanie do czasu, aż klatka piersiowa stanie się na powrót podatna na ucisk mostka.

5. Wezwać karetkę pogotowia.

6. Ocenić obrażenia ciała: unieruchomić przy złamaniach i zwichnięciach.

7. Chłodzić i zabezpieczyć rany przed zakażeniem w oparzeniach.

8. W zależności od stanu przytomności poszkodowanego:

a) przetransportować go do szpitala, nawet jeśli jest przytomny;

b) jeśli jest nieprzytomny, ale ma zachowany oddech i krążenie, a jednocześnie wykluczamy uraz kręgosłupa i wstrząs – ułożyć poszkodowanego w pozycji bezpiecznej;

c) jeśli stwierdza się objawy wstrząsu – podjęcie odpowiednich działań.

Drgawki

1. Postępowanie sprowadza się do zapewnienia poszkodowanemu warunków ograniczających możliwość dalszych obrażeń.

2. Zabezpieczyć przed upadkiem i urazami.

3. Udrożnić drogi oddechowe, przytrzymać głowę.

4. Nie wkładać w usta poszkodowanego jakichkolwiek przedmiotów.

5. Nie krępować ciała poszkodowanego.

6. Ułożyć w pozycji bezpiecznej po zakończeniu napadu drgawkowego.

7. Kontrolować drożność dróg oddechowych i funkcji życiowych.

8. Wezwać pomoc medyczną.

Oparzenia

1. Odsunięcie poszkodowanego od źródła ciepła.

2. Ugaszenie odzieży. Palący się materiał usuwamy, jeśli jest przyczepiony do ubrania lub pozostawiamy, gdy jest przyczepiony do skóry.

3. Zapewnić drożność dróg oddechowych (należy usunąć oparzonego z pomieszczenia zadymionego).

4. Natychmiast schłodzić zimną wodą oparzoną powierzchnię przez kilkanaście minut.

5. Przy oparzeniach w obrębie jamy ustnej i gardła poszkodowany powinien płukać gardło zimną wodą albo ssać kawałki lodu.

6. W przypadku oparzeń chemicznych należy spłukiwać oparzoną powierzchnię strumieniem bieżącej wody przez 15 minut.

7. Jedynie w przypadku oparzeń wapnem niegaszonym przed ich zmywaniem należy najpierw wytrzeć wapno na sucho.

8. Koniecznie zdjąć ciasne ozdoby (ze względu na obrzęk).

9. Rany zabezpieczyć opatrunkiem.

10. Przy wstrząsie ułożyć poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej.

11. Przewieźć poszkodowanego do szpitala.

Omdlenia

1. Ułożyć poszkodowanego na plecach.

2. Zastosować pozycję czterokończynową (jednoczesne uniesienie kończyn górnych i dolnych).

3. Usunąć ewentualne przyczyny (przewietrzyć pomieszczenie itp.).

Utrata przytomności

1. Wezwać pomoc.

2. Ocenić oddech.

3. Zanalizować przyczynę i możliwych następstw.

4. Jeżeli poszkodowany oddycha, po wykluczeniu urazów ułożyć go w pozycji bezpiecznej i kontrolować oddech.

Pozycja bezpieczna

1. Ratownik przywodzi kończyny górne poszkodowanego do tułowia.

2. Kończyny dolne układa razem.

3. Klęka z tej strony poszkodowanego, w którą zamierza go obrócić.

4. Rękę bliższą sobie układa pod kątem 90o. Następnie zgina w łokciu tak, aby dłoń była skierowana ku górze.

5. Dalszą rękę przekłada w poprzek klatki piersiowej poszkodowanego i kładzie dłoń pod bliższym sobie policzkiem ofiary.

6. Zgina dalszą kończynę dolną poszkodowanego w kolanie i stabilizuje, podkładając stopę pod drugą kończynę.

7. Stabilizując dalszą kończynę górną poszkodowanego przy policzku ofiary jedną ręką, drugą ręką ciągnie do siebie uniesione kolano. Poszkodowany obraca się w stronę ratownika.

8. Ratownik układa kończynę, za którą ciągną poszkodowanego tak, aby staw biodrowy i kolanowy były zgięte pod kątem prostym.

9. Odgina głowę poszkodowanego ku tyłowi, aby udrożnić drogi oddechowe.

10. Gdy to konieczne, wkłada rękę podłożoną pod policzek głębiej pod głowę, aby utrzymać odgięcie głowy ku tyłowi.

11. Okrywa poszkodowanego, chroniąc przed utratą ciepła.

12. Regularnie sprawdza oddech.

13. Po 30 minutach kładzie poszkodowanego na drugim boku.

Techniki podstawowych zabiegów reanimacyjnych

Po rozpoznaniu zatrzymania serca (utrata przytomności + brak tętna w tętnicy szyjnej) należy:

1. Ułożyć ratowanego na wznak na twardym podłożu.

2. Odchylić głowę ratowanego ku tyłowi.

3. Sprawdzić palcem jamę ustną i ewentualnie usunąć ciała obce (ruchome protezy zębowe).

4. Rozpocząć wykonywanie sztucznego oddychania metodą usta-usta i masaż serca.

Oddech metodą usta-usta

Ratownik klęczy z boku ratowanego na wysokości jego głowy, kładzie jedną dłoń na czole ratowanego, drugą podkłada pod kark, odginając głowę ratowanego ku tyłowi. Jeżeli żuchwa opada nadmiernie ku dołowi, należy dłonią (zamiast podkładać ją pod kark) ująć brodę i żuchwę podciągnąć ku górze. Ratownik nabiera głęboki wdech, zaciska nos ratowanego palcami dłoni trzymanej na czole, przykłada swe usta do ust ratowanego, możliwie szczelnie i wdmuchuje w nie energicznie powietrze. W czasie wdmuchiwania powietrza klatka piersiowa ratowanego powinna unieść się ku górze. Jeżeli się nie unosi, wdech nie był skuteczny (prawdopodobnie w wyniku: niezaciśnięcia nosa ratowanego, niewystarczającego odgięcia głowy ku tyłowi, złego „uszczelnienia” ust ratownika z ustami ratowanego, mało energicznego wdmuchiwania powietrza przez ratownika). Wdech ratowanego następuje spontanicznie.

Masaż pośredni serca

Masaż polega na rytmicznym uciskaniu mostka, powodującym ściśnięcie serca pomiędzy mostkiem a kręgosłupem i wypchnięcie krwi z komór serca do dużych tętnic. Aby masaż serca był skuteczny i nie powodował obrażeń (złamań żeber i mostka), mostek należy uciskać wyłącznie nadgarstkiem, co zapewnia odwiedzenie dłoni ku górze, a miejscem ucisku powinna być dokładnie linia środkowa ciała, w 1/3 dolnej części mostka, niesięgająca jego dolnego końca. U dzieci należy ułożyć jeden palec powyżej dołu mostka, wyczuć brzegi mostka (jego połączenie z żebrami) oraz dolny brzeg pomiędzy łukami żebrowymi. Przesunięcie nadgarstka w bok od linii środkowej powoduje uszkodzenie przyczepów żeber do mostka lub ich złamanie. Ułożenie nadgarstka zbyt nisko grozi złamaniem mostka i uszkodzeniem wątroby.

Przystępując do masażu, należy ułożyć dłonie jedna na drugiej, z palcami odgiętymi ku górze i skierowanymi poprzecznie do osi długiej klatki piersiowej (ratownik zajmuje pozycję u boku ratowanego). Pierwsze uciśnięcie mostka powinno być wykonane delikatnie, aby sprawdzić podatność klatki piersiowej (należy podkreślić, że w stanie śmierci klinicznej, powodującej zniesienie napięcia mięśni, dużo łatwiej jest ucisnąć mostek). Ucisk powinien powodować ugięcie mostka ok. 4–5 cm (u dziecka – 2,5–3,5 cm). W czasie wykonywania ucisków ratownik powinien mieć ręce wyprostowane w łokciach. Przy zwalnianiu ucisku nie należy odrywać nadgarstków od powierzchni klatki piersiowej.

Koordynacja masażu serca i sztucznego oddychania

Zależnie od sytuacji zabiegi wykonuje jeden ratownik albo dwóch. W przypadku dwóch ratowników jeden wykonuje sztuczne oddychanie, a drugi – masaż serca. Należy wtedy wykonywać ok. 12 oddechów na minutę (wdech co 5 sekund) i 60–80 ucisków klatki piersiowej. Jeżeli ratownik jest jeden, musi on naprzemiennie wykonywać zarówno masaż, jak i oddech. W tym celu uciska mostek 15 razy, a następnie wykonuje 2 kolejne szybkie oddechy (u dzieci: 5 ucisków i 1 oddech), nie czekając z drugim oddechem na całkowite opadnięcie klatki piersiowej ratowanego – ten cykl należy powtarzać.

W czasie wykonywania masażu serca powinna być wyczuwalna fala tętna na dużych tętnicach (tętnicy szyjnej, biodrowej). Co kilka minut należy na kilka sekund przerywać masaż serca i kontrolować na dużej tętnicy, czy nie powróciła własna czynność serca. Po stwierdzeniu własnej fali tętna, dowodzącej powrotu czynności serca, należy przerwać masaż. Zwykle trzeba jeszcze przez pewien czas kontynuować sztuczne oddychanie – do powrotu własnego skutecznego oddechu. Należy też bezwzględnie nadal kontrolować tętno, ponieważ może się zdarzyć ponowne zatrzymanie czynności serca.

Zabiegi reanimacyjne należy kontynuować przez godzinę. Spełnienie tego warunku możliwe jest przy obecności kilkuosobowej grupy ratowników, zmieniających się przy wykonywaniu zabiegów. Nie powinno się przerywać zabiegów przed przybyciem ambulansu reanimacyjnego pogotowia.

PROCEDURA POSTĘPOWANIA

WYŻYWIENIE DZIECI – DIETY

Podstawa prawna:§ 5 pkt 5 statutu PP- 33

W wyjątkowych przypadkach (np. trudnych diet) dzieci nie korzystające z wyżywienia w przedszkolu mają w przedszkolu możliwość, wg zasad ustalonych przez dyrektora w porozumieniu z rodzicami, spożycia posiłków przygotowanych przez rodziców”.

ZASADY POSTĘPOWANIA

W sytuacjach, gdy dziecko wymaga indywidualnej diety (choroby, alergie pokarmowe lub inna uzasadniona dieta) przedszkole w miarę swoich możliwości eliminuje niektóre składniki lub potrawy, modyfikując posiłki.
W przypadku braku możliwości wyeliminowania lub zastąpienia składników lub potraw przez kuchnię przedszkolną, wyżywienie dziecka w przedszkolu uzupełniają rodzice posiłkami przygotowywanymi w domu, ponosząc za nie całkowitą odpowiedzialność.
W trudnych sytuacjach zdrowotnych, kiedy dziecko nie może korzystać z posiłków przedszkolnych, rodzice przejmują ich przygotowanie i odpowiedzialność za bezpieczeństwo żywności, nie ponosząc kosztów za wyżywienie w przedszkolu.
Rodzice zobowiązani są przedstawić stosowne zaświadczenia lekarskie.
Rodzice dzieci z dietami w każdy piątek zabierają kopie jadłospisu na kolejny tydzień i przynoszą je w poniedziałek z zaznaczeniem, czego dzieci nie powinny dostać do jedzenia, co ułatwia pracownikom kontrolę nad dietą.

OŚWIADCZENIE

Oświadczam, że w związku z występującą u mojego dziecka ………………………………….

alergią pokarmową (zaświadczenie lekarskie w załączeniu) będę uzupełniać jego posiłki spożywane w przedszkolu daniami przygotowywanymi w domu, w sytuacjach kiedy przedszkole nie będzie w stanie wyeliminować składników powodujących alergię. Jednocześnie oświadczam, że ponoszę wszelką odpowiedzialność za dostarczane do przedszkola produkty i potrawy.

Pamiętaj !!!

Nic nie usprawiedliwia przemocy !!!

Możesz zmienić swoją sytuację. Zgłoś się do LUDZI i INSTYTUCJI
KTÓRE MOGĄ CI POMÓC w ZMIANIE.
ZRÓB TO DLA SIEBIE I SWOJEJ RODZINY.

Tu możesz szukać pomocy:

MIEJSKI OŚRODEK POMOCY RODZINIE W SZCZECINIE

Dział Interwencji Kryzysowej
Sekcja Interwencji Kryzysowej
ul. Gen. Wł. Sikorskiego 3
telefony całodobowe: 19289, 91 4646333

Sekcja Terapii i Profilaktyki
al. Papieża Jana Pawła II 42

tel. 9146 46 334
(czynny od poniedziałku do piątku od godz. 8:00 do 20:00)

Punkt Konsultacyjny, ds. Uzależnień i Przemocy w Rodzinie
al. Papieża Jana Pawła II 42

tel. 9148 30 660

Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia" .

tel. 801 12 00 02

Policyjny telefon zaufania
800 156 032

Policyjny telefon alarmowy
997

Numer alarmowy w stanach nagłego zagrożenia zdrowia i życia
112

Czy wiesz, że ..?

Przemoc w rodzinie to działanie zamierzone i wykorzystujące przewagę sił lub zaniechanie przeciw członkowi rodziny, naruszające jego prawa i dobra osobiste powodujące cierpienie i szkody.

Nie zapominaj!!!

Przemoc to przestępstwo ścigane z urzędu! Policja ma obowiązek interweniować zawsze, gdy zachodzi podejrzenie jej wystąpienia. W takim przypadku przedstawiciele policji, pomocy społecznej, oświaty ochrony zdrowia i Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych wszczynają procedurę „Niebieskie Karty", która może stanowić dowód w sądzie.

Pamiętaj, że:

uderzanie pięściami, wyrywanie włosów, rzucanie o ścianę, szczypanie, bicie po twarzy, popychanie, niszczenie przedmiotów, obelgi, groźby, areszt domowy czy ograniczanie swobody poruszania się - to coś więcej niż kłótnia, nieporozumienia czy konflikt w małżeństwie.

1. Przemoc w rodzinie może być przestępstwem bez względu na jej rodzaj (fizyczna, psychiczna, seksualna, ekonomiczna, zaniedbanie). Nawet jeśli nie będzie przestępstwem, to osobie doznającej przemocy służy prawo obrony i żądanie zaprzestania działań bezprawnych.

2. Pomoc i wsparcie dla osób doznających przemocy nie jest uzależnione od tego, czy Twoje zachowanie będzie przestępstwem. Bez względu na to, czy toczy się sprawa karna osoba doznająca przemocy może zwrócić się o pomoc do odpowiednich instytucji.

3. W przypadku zgłoszenia podejrzenia przestępstwa Policja będzie gromadziła i przeprowadzała dowody w sprawie.

4. Priorytetem jest bezpieczeństwo osoby doznającej przemocy. Może ona zwrócić się do wydziału cywilnego sądu rejonowego o to, by zobowiązał Cię do opuszczenia miejsca zamieszkania (tryb cywilny art. 1la ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie). Jeżeli będzie toczyła się sprawa karna i „zebrane dowody pozwolą na postawienie Tobie zarzutów, prokurator również może nakazać Ci opuszczenie miejsca zamieszkania.

5. Większość zachowań sprawców przemocy może być uznana za przestępstwo.

W szczególności:

a. przemoc fizyczna zawsze będzie przestępstwem, jeśli jednak akt przemocy był jednorazowy i nie wywołał obrażeń ciała to osoba doznająca przemocy może samodzielnie wnieść akt oskarżenia do wydziału karnego sądu rejonowego bez konieczności zgłaszania się na Policję;

b. przemoc psychiczna nie zawsze będzie przestępstwem, ale może być uznana za znęcanie się psychiczne (art. 207 k.k.), groźbę bezprawną (art. 190a k.k) lub uporczywe nękanie (art. 190a k.k.);

c. przemoc seksualna jest jednym z najpoważniejszych przestępstw w kodeksie karnym; nikogo nie można zmusić do kontaktów seksualnych, także w małżeństwie;

d. przemoc ekonomiczna może być przestępstwem jeżeli dochodzi do niekorzystnego rozporządzania mieniem, fałszowania dokumentów lub niszczenia osobistych przedmiotów.

Jeśli sprawca przemocy zostanie ujawniony

można zastosować wobec niego dozór policji połączony z nałożeniem dodatkowych obowiązków, np. zgłaszanie się do wyznaczonej jednostki policji;

można nakazać opuścić lokal zajmowany wspólnie z pokrzywdzoną osobą -

maksymalnie na okres 6 miesięcy;

można zakazać zbliżania się do osoby pokrzywdzonej;

można nakazać uczestniczenie w programie korekcyjno-edukacyjnym, który nauczy go powstrzymywać agresję.